ΒΥΖΑΝΤΙΝΑ ΚΑΛΑΝΤΑ

 

 

Άναρχος Θεός καταβέβηκεν

και εν τη Παρθένω κατώκησεν.

Έρουρεμ, έρουρεμ, έρου, έρου, έρουρεμ, Χαίρε Άχραντε!

 

Βασιλεύς των όλων και Κύριος,

ήρθε τον Αδάμ αναπλάσασθε.
Εριρεμ, τέριρεμ, έριρεμ και τέμενα, Χαίρε Δέσποινα!

 

Γηγενείς σκιρτάτε και χαίρεσθε,

τάξεις των Αγγέλων ευφραίνεσθε.

Έρουρεμ, έρουρεμ, έρου, έρου, έρουρεμ, Χαίρε Άχραντε!

 

Δέξαι Βηθλεέμ τον Δεσπότην σου,

Βασιλέα πάντων και Κύριον.

Εριρεμ, τέριρεμ, έριρεμ και τέμενα, Χαίρε Δέσποινα!

 

Εξ Ανατολών Μάγοι έρχονται,

δώρα προσκομίζοντες άξια.

Έρουρεμ, έρουρεμ, έρου, έρου, έρουρεμ, Χαίρε Δέσποινα!

 

Σήμερον η κτίσις αγάλλεται

και πανηγυρίζει κι ευφραίνεται.

Έρουρεμ, έρουρεμ, έρου, έρου, έρουρεμ, Χαίρε Άχραντε!

 

  

Παλιά κρητικά κάλαντα Χριστουγέννων

(αυτά έλεγε και η γιαγιά και μας μάθαιναν όταν ήμασταν παιδιά)

Καλήν εσπέραν άρχοντες, αν είναι ορισμός σας, Χριστού την θεία γέννηση να μπω στ’ αρχοντικό σας. Χριστός γεννάται σήμερον εν Βηθλεέμ τη πόλει, οι ουρανοί αγάλλονται, χαίρει η κτίσις όλη.

Εν τω σπηλαίω τίκτεται εν φάτνη των αλόγων, ο Βασιλεύς των ουρανών και ποιητής των όλων. Πλήθος αγγέλων ψάλλουσι το Δόξα εν υψίστοις και τούτο άξιον εστί, η των ποιμένων πίστις.

Εκ της Περσίας έρχονται τρεις μάγοι με τα δώρα, άστρο λαμπρό τους οδηγεί, χωρίς να λείψει η ώρα. Φτάσαντες στην Ιερουσαλήμ, με πόθο ερωτώσι, που εγεννήθη ο Χριστός, να πα να τον ευρώσι. Δια Χριστόν ως ήκουσεν ο βασιλεύς Ηρώδης, αμέσως εταράχτηκε κι έγινε θηριώδης. Ότι πολλά φοβήθηκε δια την βασιλείαν, μην του την πάρει ο Χριστός και χάσει την αξίαν.

Κράζει τους μάγους και ρωτά που ο Χριστός γεννάται, εις Βηθλεέμ ηξεύρομεν κι ως η Γραφή δηγάται. Τους είπε να ηπάγουσι να παν να τον ευρώσι, να τονε προσκυνήσουσι κι ύστερα να του ειπώσι, όπως ηπάγει και αυτός να τονε προσκυνήσει, με δόλον ο μισόθεος για να τον αφανίσει.

Βγαίνουν οι μάγοι, τρέχουσι και τον αστέρα βλέπουν. Φως θεϊκόν κατέβαινε και με χαρά προστρέχουν. Αφού τονε προσκύνησαν, ευθύς πάλι μισεύουν και τον Ηρώδη μελετούν, να πάνε για να εύρουν. Άγγελος εκ των ουρανών βγαίνει τους διατάζει, άλλην οδόν να πορευτούν, αυτός τους ησυχάζει.

Μη βλέποντας ο βασιλεύς τους μάγους να γυρίζουν, εις Βηθλεέμ επρόσταξε παιδί να μην αφήσουν. Όσα παιδία εύρωσι, δύο χρονώ και κάτω, ευθύς να τα περάσωσι όλ’ από τα σπαθιά ντω. Χιλιάδες δέκα τέσσερα σφάζουν σε μιαν ημέρα, θρήνο, κλαυθμό και οδυρμό είχε κάθε μητέρα. Και επληρώθη το ρηθέν προφήτου Ησαΐα, μετά των άλλων προφητών και του Ιερεμία. Φωνή ακούστη εξ ουρανού, Ραχήλ τα τέκνα κλαίει…

Πο πάνω θιο στην πόρτα σας είναι μια περιστέρα κι αν είναι με το θέλει σας να πούμε καλησπέρα.

Πο πάνω θιο στην πόρτα σας είναι ένα κορακάκι κι αν είναι με το θέλει σας, βάλε μου ένα ρακάκι.

Πο πάνω θιο στην πόρτα σας είναι μια αλφαβήτα κι αν είναι με το θέλει σας να πούμε καληνύχτα…

 

 

 

Παραδοσιακά κρητικά κάλαντα Χριστουγέννων

Καλήν εσπέραν άρχοντες αν είναι ο ορισμός σας
Χριστού τη θεία γέννηση να μπω στ’αρχοντικό σας
Χριστός γεννάται σήμερον εν Βηθλεέμ τη πόλη
οι ουρανοί αγάλλονται, χαίρει η φύσις όλη
εν τω σπηλαίω τίκτεται, εν φάτνη των αλόγων
ο Βασιλεύς των ουρανών και ποιητής των όλων.

 

Κερά καμαροτράχηλη και φεγγαρομαγούλα
και φουσκαλίδα του γιαλού και πάχνη από τα δέντρα
να που τον έχεις τον υγιόν, τον μοσχοκανακάρη
λούεις τον και χτενίζεις τον και στο σχολειό τον πέμπεις.

Κι ο δάσκαλος τον έδειρε μ’ ένα χρυσό βεργάλι
κι η κυρά δασκάλισσα, με το μαργαριτάρι
είπαμε δα για την κερά, ας πούμε για τη Βάγια
άψε βαγίτσα το κερί, άψε και το λυχνάρι
και κάτσε και ντουχιούντηζε ήντα θα μας εβγάλεις

 Γι’ απάκι, για λουκάνικο, για χοιρινό κομμάτι
κι από τον πύρο του βουτσού να πιούμε μια γιομάτη
κι από τη μαύρη όρνιθα κανένα αυγουλάκι
αν είναι κι απ΄ τη γαλανή κανένα ζευγαράκι.

Κι από το πιθαράκι σου ένα κουρούπι λάδι
κι αν είναι κι ακροπλιάτερο, βαστούμε και τ’ ασκάκι.
Φέρε πανιέρι κάστανα, πανιέρι λεπτοκάρυα
και φέρε και γλυκό κρασί να πιούν τα παλικάρια.

Κι αν είναι με το θέλημα, άσπρη μου περιστέρα
ανοίξετε την πόρτα σας, να πούμε καλησπέρα
και ακόμα δεν τον ηύρηκες τον μάνταλο ν’ ανοίξεις
να μας κεράσεις μια ρακή κι ύστερα να σφαλίξεις.